Ήδη από το τέλος της δεκαετίας του 1970, εισήχθηκε στην Ευρώπη η έννοια ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης αποβλήτων, βασισμένου στην ενσωμάτωση τριών στρατηγικών δράσεων: 1) πρόληψη της παραγωγής αποβλήτων 2) προώθηση των δράσεων ανάκτησης υλικών και ενέργειας, και 3) απόρριψη σε ελεγχόμενους χώρους υγειονομικής ταφής μόνο των κλασμάτων αποβλήτων που δεν μπορούν να αξιοποιηθούν περαιτέρω.
Η σύγχρονη προσέγγιση διαχείρισης αποβλήτων που προτείνεται στην Ευρώπη βασίζεται σε μια αποτελεσματική ενσωμάτωση των φάσεων 1) της συλλογής διαφορετικών κλασμάτων αποβλήτων 2) της μεταφοράς και της προσωρινής αποθήκευσης 3) της ανάκτησης του υλικού και ενεργειακού περιεχομένου των αποβλήτων, και 4) της ελεγχόμενης απόρριψης σε κατάλληλους χώρους υγειονομικής ταφής. Να θυμάστε τα τέσσερα αυτά βήματα της ολοκληρωμένης αυτής διαδικασίας: συλλογή, μεταφορά/αποθήκευση, ανάκτηση και απόρριψη.
Η διαχείριση αποβλήτων είναι μια σημαντική βιομηχανική διαδικασία, η οποία λαμβάνει απόβλητα ως εισροή και δίνει υλικά και ενέργεια ως εκροή: ως εκ τούτου, μόνο το μέρος των αποβλήτων που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ανάκτηση υλικών και ενέργειας πρέπει να σταλεί για τελική απόρριψη σε ελεγχόμενους χώρους υγειονομικής ταφής.
Να θυμάστε! Ο διαχωρισμός των αποβλήτων είναι το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα για την εφαρμογή ενός αποτελεσματικού συστήματος διαχείρισης αποβλήτων. Όλοι μας, ως πολίτες, μπορούμε να συμβάλουμε σε αυτή τη διαδικασία, κάνοντας έναν πρώτο διαχωρισμό αποβλήτων στο σπίτι μας. Είναι ένα μικρό, αλλά πολύ σημαντικό βήμα. Ο σωστός διαχωρισμός των αποβλήτων στο σπίτι συνεπάγεται καλή συλλογή, καλή επεξεργασία και, εν τέλει, αποτελεσματική μετατροπή των αποβλήτων σε χρήσιμους πόρους (υλικά και ενέργεια).
Δείτε πώς είναι δυνατό να αποκτήσουμε ενέργεια και χρήσιμα υλικά από απόβλητα. Αυτό συμβαίνει στην πόλη του Άμστερνταμ:
Source: https://commons.wikimedia.org/
Το γεωγραφικό και κοινωνικό πλαίσιο επηρεάζει την παραγωγή και τη διαχείριση των αποβλήτων. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη ο μέσος όρος της καθημερινής κατά κεφαλήν παραγωγής αστικών αποβλήτων είναι περίπου 1,6 κιλά, ενώ στις αναπτυσσόμενες χώρες της υποσαχάριας και Ισημερινής Αφρικής ο μέσος όρος είναι περίπου 0,8 κιλά ανά κάτοικο.
Οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες μιας περιοχής επηρεάζουν επίσης ορισμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά των παραγόμενων αποβλήτων· συγκεκριμένα, καθορίζουν τη «σύνθεση προϊόντος» (ή «σύνθεση αγαθού»). Αυτό ορίζεται ως η ποσότητα (σε βάρος ή όγκο) κάθε κατηγορίας υλικού που αποτελεί τη μάζα αποβλήτων, αναπαριστά δηλαδή τις σχετικές ποσότητες του οργανικού κλάσματος (δηλ. των οργανικών καταλοίπων και των καταλοίπων τροφίμων), του χαρτιού, του πλαστικού, των μετάλλων, καθώς και των άλλων υλικών που συναποτελούν τα απόβλητα.