Δεδομένου ότι η κυκλική οικονομία έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ευκαιρίες απασχόλησης για άτομα από όλα τα υπόβαθρα, μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία κοινωνικής συνοχής και στη μείωση των ανισοτήτων. Ωστόσο, όπως δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι η ποιότητα των θέσεων εργασίας στην κυκλική οικονομία είναι καλύτερη από ό, τι στο τρέχον οικονομικό σύστημα, δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι η κυκλική οικονομία θα είναι χωρίς αποκλεισμούς και θα δημιουργήσει θετικές ευκαιρίες εργασίας για όλους. Η κυκλική οικονομία είναι εργασιακά και τεχνολογικά έντονη, με τη δυνατότητα να δημιουργήσει ένα ευρύ φάσμα θέσεων εργασίας και καθηκόντων που ανοίγουν ευκαιρίες για άτομα που βρίσκονται σήμερα μακριά από την αγορά εργασίας. Ταυτόχρονα, η μετάβαση στην κυκλική οικονομία θα οδηγήσει σε μετατοπίσεις σε παγκόσμιες και τοπικές αλυσίδες εφοδιασμού και απώλειες θέσεων εργασίας σε τομείς που παρουσιάζουν πτώση. Υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με πρόσθετες απώλειες και πιθανά κέρδη λόγω αυτοματισμού. Τα μοντέλα και οι πολιτικές της κυκλικής οικονομίας που αναπτύσσονται σε ένα πλαίσιο δεν θα είναι καθολικά. Προκειμένου η κυκλική μετάβαση να είναι μια δίκαιη μετάβαση, τα μονοπάτια πρέπει να υποστηρίζονται από τον κοινωνικό διάλογο, την εκπαίδευση, την κοινωνική προστασία και την εκάστοτε οριοθετημένη περιφερειακή υποστήριξη. Σε αντίθετη περίπτωση, διακινδυνεύουμε όχι μόνο να αφήσουμε τους ανθρώπους πίσω, αλλά και να καταβάλουμε προσπάθειες για θετική αλλαγή που θα βρίσκουν αντίσταση ή θα εμποδίζονται από κοινότητες που πλήττονται περισσότερο από τη μετάβαση καθώς επιδιώκουν να προστατεύσουν τα προς το ζην.
Παρά την αύξηση της απασχόλησης σε πολλές χώρες, η υποαπασχόληση παραμένει ζήτημα σε όλο τον κόσμο, ιδίως για τους νέους σε χώρες με χαμηλότερο εισόδημα. Για τους νέους που δεν συμμετέχουν στην εκπαίδευση, την απασχόληση ή την κατάρτιση και άλλες ομάδες που αντιμετωπίζουν εμπόδια στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας, οι μεγαλύτερες περίοδοι εκτός εργασίας σχετίζονται με αυξημένους κινδύνους κοινωνικού αποκλεισμού και ψυχικής υγείας.
Μέχρι σήμερα, πολλές ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας δεν πέτυχαν μακροχρόνιες αλλαγές, επισημαίνοντας σε βαθιά διαρθρωτικά και κοινωνικά ζητήματα που εμποδίζουν ορισμένα άτομα να εισέλθουν ή να παραμείνουν σε αξιοπρεπή εργασία. Εκτός από τη δημιουργία φραγμών στην επίσημη εργασία, τα επίπεδα φτώχειας και η κατάσταση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας εντός των χωρών μπορούν να παρακινήσουν τους ανθρώπους να αναλάβουν άτυπη εργασία, αφήνοντάς τους συχνά με λιγότερα δικαιώματα και προστασία. Η ποικιλομορφία των χώρων εργασίας παραμένει ζήτημα σε πολλές χώρες, απαιτώντας συνεχή προσπάθεια για την αμφισβήτηση των τυπικών ρόλων του φύλου και των διακρίσεων ανά φυλή ή ικανότητα.